
VİVALDİ’NİN DÖRT MEVSİMİ
Ne Vivaldi’nin dört mevsim resitali avuttu beni
Ne de Beethoven’in sekizinci senfonisi
Notalar ruhumun tellerini az çok titretse de
Kütükleşmiş ruhumun dünyaya kök salmış gövdesini sarsmadı
Yaşım kırk
Gün döndü çoktan
Günbatımı mevsimindeyim hayatın
Dört mevsim değil artık gördüğüm zaman
Sonbahar kapıda
Çınarın yaprakları gibi döküldü tek tek saçlarım
Söğütler sararırken ak düştü kalanlara da
Yaşadığım sevinçler kadar gördüğüm acılar da arttı
Ak karaya karıştı
Günler gençliğimin hırçın derelerinden akıp
Zamanın sonsuz karanlığında kayboldu
Yaşadıklarım dingin deniz üstündeki sisli anı oldu
Baktım geçmişimden akan sulara
Hep iş, hep koşturma, hep çaba
Mola yok, durmak yok
İlkbaharın rengarenk çiçeklerinin kokusu yok
Ya önümde duran sonunu göremediğim hayat denizi
Ne vaad ediyor?
……………………………………………………….!
Bilen yok!
E.E.MEN. 3-6-2014. İSTANBUL

