VİVALDİ’NİN DÖRT MEVSİMİ

Ne Vivaldi’nin dört mevsim resitali avuttu beni

Ne de Beethoven’in sekizinci senfonisi

Notalar ruhumun tellerini az çok titretse de

Kütükleşmiş ruhumun dünyaya kök salmış gövdesini sarsmadı

Yaşım kırk

Gün döndü çoktan

Günbatımı mevsimindeyim hayatın

Dört mevsim değil artık gördüğüm zaman

Sonbahar kapıda

Çınarın yaprakları gibi döküldü tek tek saçlarım

Söğütler sararırken ak düştü kalanlara da

Yaşadığım sevinçler kadar gördüğüm acılar da arttı

Ak karaya karıştı

Günler gençliğimin hırçın derelerinden akıp

Zamanın sonsuz karanlığında kayboldu

Yaşadıklarım dingin deniz üstündeki sisli anı oldu

Baktım geçmişimden akan sulara

Hep iş, hep koşturma, hep çaba

Mola yok, durmak yok

İlkbaharın rengarenk çiçeklerinin kokusu yok

Ya önümde duran sonunu göremediğim hayat denizi

Ne vaad ediyor?

……………………………………………………….!

Bilen yok!

E.E.MEN. 3-6-2014. İSTANBUL