-
MENİCE
Meriç’in sularının ne zaman bükülüp ne zaman düzleneceği bilinmediği bir vakitte yol alıyorlardı. Menice, botun en arka kısmında kardeşiyle birlikte neredeyse yatacak vaziyette oturuyordu. Kafasına taktığı koyu mavi renkteki beresi, örgülerinin arasından…
-
İnsanlık Suçu
…kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde… Tüm kanalların akşam haber bültenlerinde, farklı sosyal medya mecralarında aynı olaydan bahsediliyordu. İnternet sitelerindeki günlük yazılarda kalın puntolu harfler ile benzer başlıklar atılıyordu. Başlıkların altında yazılan…
-
Geçmemişlik
Arabadan iner inmez meraklı gözlerin fısıltılı konuşmalarına maruz kaldım. Uzaktan beni gören kadınlar, içinde “acaba” geçen cümleler kuruyor; çocuklar, mahalleye sanki insan yiyen bir canavar gelmiş gibi benden uzaklaşıyorlardı. Suratımın buz tutmuş hareketsizliğinden…
-
DERSİMİZ AÇILAR
Düşünebilme yetisi; insana atfedilmiş olup ve bizler sanki her an, her saniye onu kullanabilsin diye “olay olgusunun” yaratıldığı bir evrene konuk olmuşuz. Tesadüflerin çok daha ötesinde bir mucize olan açılarımızın dereceleri ise şaşırtmak…
-
TOPRAK ÖLDÜ
Yatağından kalkıp usulca doğruldu adam. Geçen haftadan beri televizyonda izlediği haberlere kafası çok takılıyordu. Tam da bu yüzden uyku tutmamış, yatakta debelenip durmuştu. Kalktı ve kendine bir kahve yaptı. Paket bitmek üzereydi, “bugün…
-
ÇOCUK
Şermin’in sobanın üzerine koyduğu güğümden çıkan buharlar, tavana doğru yol alırken birbirlerine yumularak yükseliyorlardı. Demliğin içindeki rengini salmış ıhlamurun çiçek kokusu, odanın dört köşesine dallanıp budaklanmıştı ve dökük duvarları bahar esintisine boyuyordu. Kahvaltı…
-
Kurtlu Elma
Kitabımız gazete ve dergilerde yayınlanarak kısa süre içerisinde önemli bir okuyucu kitlesi ile buluştu. Kitabımız okuyucularımızla buluşmaya devam ediyor. KİTABIMIZDAN BÖLÜMLER
-
İSTİKLAL CADDESİ’NDEKİ UMUT
İstiklal Caddesi’nde yavaş adımlarla yürüyordu. Sağında Beyoğlu Han’ın caddeye bakan duvarlarındaki heykeller, solunda Galatasaray Lisesi’nin devasa kapısı ona geçmişin silinmez izlerini hatırlatıyor, içindeki hüzün öfkeyle karışarak kabarıyordu. Kalın telli siyah saçları alnına yapışmış…
-
İSTANBUL YOKSULU
Koşarken sokaklarında, bir gün İstanbul’un Yorulmuş yıpranmış, eskimiş sağın solun Gözlerin donuk, bir cam gibi olmuş Çökmüş sonsuz bir çukura solmuş Kirletmiş çocuk ruhunu, hayatın hileleri Kanında gezinmiş durmuş, bilmem kaç namerdin eli…
-
VİVALDİ’NİN DÖRT MEVSİMİ
Ne Vivaldi’nin dört mevsim resitali avuttu beni Ne de Beethoven’in sekizinci senfonisi Notalar ruhumun tellerini az çok titretse de Kütükleşmiş ruhumun dünyaya kök salmış gövdesini sarsmadı Yaşım kırk Gün döndü çoktan Günbatımı mevsimindeyim…
